سخنان جبران خليل جبران-سری سوم
سخنان جبران خليل جبران
كاملترين پاداش براي انسان، بخششي است كه بتواند اميال هستي اش را تغيير دهد و خواستهاي دو لب خشكيده از عطش او را دگرگون سازد و تمام زندگي اش را به چشمه هاي هميشه جوشان و ابدي تبديل كند.
((جبران خليل جبران))
==============
چه ناچيز است زندگي كسي كه با دستهايش چهره خود را از جهان جدا ساخته و چيزي نمي بيند جز خطوط باريك انگشتانش را.
((جبران خليل جبران))
================
دوستي همواره يك مسئوليت شيرين است، نه يك فرصت.
((جبران خليل جبران))
=================
شما دل به يار خود بسپاريد، اما نه براي نگهداري آن؛ زيرا تنها گرمي زندگي است كه مي تواند دلها را حفظ كند.
((جبران خليل جبران))
================
چه بسيارند گلهايي كه از زمان زاده شدن، بويي برنياورده اند! و چه بسيارند ابرهاي ستروني كه در آسمان گرد هم آمده، اما هيچ دُري نمي افشانند.
((جبران خليل جبران))
=================
كنار يكديگر بايستيد، اما نه چندان نزديك؛ چنان كه ستون هاي معبد از هم جدا مي ايستند و درختان سرو و بلوط در سايه يكديگر نمي بالند.
((جبران خليل جبران))
==================
بخشش زودگذر توانگران بر تهيدستان تلخ است و همدردي نيرومندان با ناتوانان، بي ارزش؛ چرا كه يادآور برتري آنان است.
((جبران خليل جبران))
=================
بسياري از دين ها به شيشه پنجره مي مانند؛ راستي را از پس آنها مي بينيم، اما ما را از راستي جدا مي كنند.
((جبران خليل جبران))
=================
زندگي روزانه شما پرستشگاه شما و دين شماست. آنگاه كه به درون آن پاي مي نهيد، همه هستي خويش را همراه داشته باشيد.
((جبران خليل جبران))
==================
مردم هرگز نمي دانند پيشوا جز سرشت بزرگ آنها كه به سوي آسمان سير مي كند، شكاري ندارد.
((جبران خليل جبران))
ادامه مطلب